alleen naar Polen
Door: Elly
Blijf op de hoogte en volg Elly
27 Juli 2016 | Polen, Frombork
27 juli
Ik begin me zo langzamerhand de Floortje Dessing van het Oscar Romero te voelen. Zij heeft lang haar, ik heb lang haar, zij houdt van reizen, ik houd van reizen.....maar daar houdt het dan ook mee op.
Vannacht heb ik ruzie gehad met een mug en hij moest het onderspit delven. Het was half één en toen dacht mevrouw: “Laat ik eens lekker boven dat lekkere hapje gaan zoemen.” Maar ik sliep nog niet dus ik heb meteen het licht aangedaan en na enig zoeken vond ik haar. Misschien was ik iets te enthousiast geweest om het raam op een kiertje open te laten staan. Het is hier tenslotte muggengebied. En het is warm, nog steeds heel warm. Dus nu slaap ik in met het raam dicht en tegen de ochtend doe ik het weer open.
Vanmorgen ben ik op weg gegaan naar Frombork, het vroegere Frauenburg, aan het Wislahaf. Het ligt op 35 kilometer afstand van Kaliningrad (Königsberg), dat een oblast (een soort provincie) van Rusland is. Overal langs de weg zie ik nu ook bordjes staan met “RUS”, wat volgens mij staat voor Rusland. Ik wilde wel naar Grzechotki toe, maar ik zou de plaatsnaam niet eens kunnen uitspreken als ik de weg moest vragen. Maar het geeft wel een gevoel van Verweggistan. Ik schoot lekker op en terwijl ik gas gaf moest ik even denken aan een goede kennis van mij die zei dat “Gilles gas gaf met zijn rempedaal.” Die kennis heeft ons namelijk een keertje ingehaald met zijn snelle auto maar wat hij niet zei was dat hij heel veel bekeuringen kreeg. Kijk, die spaarden wij uit en daarom konden wij lekker op terrasjes zitten. Dit even tussendoor want ik weet dat degene die dit gezegd heeft ook mijn columns leest!
De provinciale weg die ik naar Frombork moest nemen had een beetje weg van onze provinciale weg 506, met dien verstande dat hier ook trekkers reden. Na een tijdje moest ik afslaan en kwam ik op een schitterende weg terecht. Ik reed door een golvend landschap met eindeloze bossen en hier en daar wat weideland met koeien. Het was er doodstil en ik voelde me een beetje als de familie in de troika van Drs. P.
Dit was het land van de wolven, de beren en de bizons. Ik hield mijn deuren angstvallig dicht.
Na een half uurtje gereden te hebben zag ik de afslag die ik hebben moest. Ik schrok een beetje. Was deze weg, waar hooguit één auto op paste, de weg die ik hebben moest? En was er niet stiekem ergens een tweede baan? Maar nee hoor, ik zat goed. Ik reed door niemandsland en zette de radio aan. Handig die verkeersinformatie in het Pools. Maar wel gezellig met Justin Bieber met “Love yourself” en Lukas Graham met “Seven Years”.
Na een tijdje verscheen er voor mij een camper die heel langzaam reed. Ik zag al voor me hoe het er binnenin uitzag. De weg had namelijk een verre van egaal, maar wel geasfalteerd, oppervlak. Achter me verscheen een grote bus. Ik dacht dat ik die maar beter voor me kon hebben, want dan jaagt hij het tegenverkeer de berm in. Dus ging ik een uitwijkhaven in. De camper deed precies hetzelfde zodat we nu met zijn drieën, maar dan in omgekeerde volgorde, achter elkaar aanreden.
Daar verscheen de kerktoren van Frombork voor me. Tegenover de basiliek was een kleine parkeerplaats waar acht auto’s op pasten. En die was vol. Maar ik had, weer met streetview, gezien dat er ook een parkeerplaats aan de achterkant was. En daar was gelukkig nog plaats.
Waarom wilde ik nu naar Frombork. Het stadje draagt met trots de titel “stad van Copernicus”. Hier immers bracht de beroemde astronoom het grootste deel van zijn leven door en hier deed hij van 1509 tot zijn dood in 1543 zijn belangrijkste onderzoek. Het vroegere Frauenburg (Stad van Onze-Lieve-Vrouwe) was lange tijd hoofdstad van het bisdom Warmië en is altijd gedomineerd geweest door de sierlijke versterkte kathedraal. Het bouwwerk is schilderachtig gelegen op een heuvel en kijkt uit op de stad en de zee, en bij mooi weer op de kust van het grote Rusland. Copernicus was hier ruim 30 jaar kanunnik, reden waarom hij in de kathedraal begraven ligt.
Ook deze kathedraal was weer geheel ommuurd en via de Brama Glówna (hoofdpoort) ging ik het complex binnen. Alles was weer opgetrokken in rode baksteen, wat je hier en in de Noord-Duitse steden heel veel tegenkomt. Ik kon ook de donjon beklimmen maar dat hield ik voor gezien. Wat ik wel zag was dat er een orgelconcert zou plaatsvinden en daar heb ik een kaartje voor gekocht. Het klankrijke orgel uit 1684 heeft een bijzonder goed akoestiek en daarom zijn er regelmatig recitals. Wat ik ook grappig vond was dat de figuren rondom het orgel ook meebewogen.
Tijdens het concert had ik nog even tijd om rond te kijken in de kerk. In het gewelf van het koor zag ik zeven oranje mutsen hangen. Ze behoorden toe aan de zeven bisschoppen van Warmië die kardinaal geworden zijn. Verder had de kerk een barokke inrichting.
Vanaf Frombork ben ik weer teruggereden naar Elbląg (Elbling). Daar heb ik voor maandag een plaatsje besproken op een boot voor een cruise over het Oberlandkanaal. Ik werd geholpen door een jongeman die het allemaal een beetje teveel was. Dat kom ik hier overigens wel vaker tegen. Ongeïnteresseerdheid zoals vroeger in Rusland. Het geld verdienen we toch wel, dus waarom zou ik me druk maken? Hij vroeg nog wel of ik boven de 60 was. Dat kon ik beamen maar hij moest wel mijn paspoort zien. Geloofde hij mij soms niet? Zie ik er nog zo jong uit?
Waarom wil ik nu zo graag over het Oberlandkanaal. Ten eerste natuurlijk omdat het werd aangelegd door Nederlander. Dat gebeurde tussen 1848 en 1876 onder leiding van ingenieur J.G. Steenke. Het verbond in die tijd de Oostzee met Zuid-Pruisen. Door de vele ingenieuze technische vondsten en oplossingen is het een waterbouwkundig monument dat uniek is op de wereld. De hele route van 80,4 kilometer, waarvan 40 kilometer bestaat uit kanalen die tussen de zes meren zijn gegraven, is het belangrijkste onderdeel van een wijdvertakt netwerk. Maar de waterweg was nog niet af of de trein deed zijn intrede, waardoor deze vernuftige vaarroute in één klap verouderd was en uiteindelijk als handelsweg niet van grote betekenis is geweest. Het systeem bevat vijf hellende vlakken, waarbij boten over rails worden verplaatst. Er moet een hoogteverschil van 100 meter overbrugd worden. Ik ga slechts een deel van de reis doen, van Elbląg naar Buczyniec. De terugreis gaat per bus. Ik kijk er al naar uit. Maar eerst ga ik morgen weer op avontuur. Met de trein naar Gdansk.
Ik begin me zo langzamerhand de Floortje Dessing van het Oscar Romero te voelen. Zij heeft lang haar, ik heb lang haar, zij houdt van reizen, ik houd van reizen.....maar daar houdt het dan ook mee op.
Vannacht heb ik ruzie gehad met een mug en hij moest het onderspit delven. Het was half één en toen dacht mevrouw: “Laat ik eens lekker boven dat lekkere hapje gaan zoemen.” Maar ik sliep nog niet dus ik heb meteen het licht aangedaan en na enig zoeken vond ik haar. Misschien was ik iets te enthousiast geweest om het raam op een kiertje open te laten staan. Het is hier tenslotte muggengebied. En het is warm, nog steeds heel warm. Dus nu slaap ik in met het raam dicht en tegen de ochtend doe ik het weer open.
Vanmorgen ben ik op weg gegaan naar Frombork, het vroegere Frauenburg, aan het Wislahaf. Het ligt op 35 kilometer afstand van Kaliningrad (Königsberg), dat een oblast (een soort provincie) van Rusland is. Overal langs de weg zie ik nu ook bordjes staan met “RUS”, wat volgens mij staat voor Rusland. Ik wilde wel naar Grzechotki toe, maar ik zou de plaatsnaam niet eens kunnen uitspreken als ik de weg moest vragen. Maar het geeft wel een gevoel van Verweggistan. Ik schoot lekker op en terwijl ik gas gaf moest ik even denken aan een goede kennis van mij die zei dat “Gilles gas gaf met zijn rempedaal.” Die kennis heeft ons namelijk een keertje ingehaald met zijn snelle auto maar wat hij niet zei was dat hij heel veel bekeuringen kreeg. Kijk, die spaarden wij uit en daarom konden wij lekker op terrasjes zitten. Dit even tussendoor want ik weet dat degene die dit gezegd heeft ook mijn columns leest!
De provinciale weg die ik naar Frombork moest nemen had een beetje weg van onze provinciale weg 506, met dien verstande dat hier ook trekkers reden. Na een tijdje moest ik afslaan en kwam ik op een schitterende weg terecht. Ik reed door een golvend landschap met eindeloze bossen en hier en daar wat weideland met koeien. Het was er doodstil en ik voelde me een beetje als de familie in de troika van Drs. P.
Dit was het land van de wolven, de beren en de bizons. Ik hield mijn deuren angstvallig dicht.
Na een half uurtje gereden te hebben zag ik de afslag die ik hebben moest. Ik schrok een beetje. Was deze weg, waar hooguit één auto op paste, de weg die ik hebben moest? En was er niet stiekem ergens een tweede baan? Maar nee hoor, ik zat goed. Ik reed door niemandsland en zette de radio aan. Handig die verkeersinformatie in het Pools. Maar wel gezellig met Justin Bieber met “Love yourself” en Lukas Graham met “Seven Years”.
Na een tijdje verscheen er voor mij een camper die heel langzaam reed. Ik zag al voor me hoe het er binnenin uitzag. De weg had namelijk een verre van egaal, maar wel geasfalteerd, oppervlak. Achter me verscheen een grote bus. Ik dacht dat ik die maar beter voor me kon hebben, want dan jaagt hij het tegenverkeer de berm in. Dus ging ik een uitwijkhaven in. De camper deed precies hetzelfde zodat we nu met zijn drieën, maar dan in omgekeerde volgorde, achter elkaar aanreden.
Daar verscheen de kerktoren van Frombork voor me. Tegenover de basiliek was een kleine parkeerplaats waar acht auto’s op pasten. En die was vol. Maar ik had, weer met streetview, gezien dat er ook een parkeerplaats aan de achterkant was. En daar was gelukkig nog plaats.
Waarom wilde ik nu naar Frombork. Het stadje draagt met trots de titel “stad van Copernicus”. Hier immers bracht de beroemde astronoom het grootste deel van zijn leven door en hier deed hij van 1509 tot zijn dood in 1543 zijn belangrijkste onderzoek. Het vroegere Frauenburg (Stad van Onze-Lieve-Vrouwe) was lange tijd hoofdstad van het bisdom Warmië en is altijd gedomineerd geweest door de sierlijke versterkte kathedraal. Het bouwwerk is schilderachtig gelegen op een heuvel en kijkt uit op de stad en de zee, en bij mooi weer op de kust van het grote Rusland. Copernicus was hier ruim 30 jaar kanunnik, reden waarom hij in de kathedraal begraven ligt.
Ook deze kathedraal was weer geheel ommuurd en via de Brama Glówna (hoofdpoort) ging ik het complex binnen. Alles was weer opgetrokken in rode baksteen, wat je hier en in de Noord-Duitse steden heel veel tegenkomt. Ik kon ook de donjon beklimmen maar dat hield ik voor gezien. Wat ik wel zag was dat er een orgelconcert zou plaatsvinden en daar heb ik een kaartje voor gekocht. Het klankrijke orgel uit 1684 heeft een bijzonder goed akoestiek en daarom zijn er regelmatig recitals. Wat ik ook grappig vond was dat de figuren rondom het orgel ook meebewogen.
Tijdens het concert had ik nog even tijd om rond te kijken in de kerk. In het gewelf van het koor zag ik zeven oranje mutsen hangen. Ze behoorden toe aan de zeven bisschoppen van Warmië die kardinaal geworden zijn. Verder had de kerk een barokke inrichting.
Vanaf Frombork ben ik weer teruggereden naar Elbląg (Elbling). Daar heb ik voor maandag een plaatsje besproken op een boot voor een cruise over het Oberlandkanaal. Ik werd geholpen door een jongeman die het allemaal een beetje teveel was. Dat kom ik hier overigens wel vaker tegen. Ongeïnteresseerdheid zoals vroeger in Rusland. Het geld verdienen we toch wel, dus waarom zou ik me druk maken? Hij vroeg nog wel of ik boven de 60 was. Dat kon ik beamen maar hij moest wel mijn paspoort zien. Geloofde hij mij soms niet? Zie ik er nog zo jong uit?
Waarom wil ik nu zo graag over het Oberlandkanaal. Ten eerste natuurlijk omdat het werd aangelegd door Nederlander. Dat gebeurde tussen 1848 en 1876 onder leiding van ingenieur J.G. Steenke. Het verbond in die tijd de Oostzee met Zuid-Pruisen. Door de vele ingenieuze technische vondsten en oplossingen is het een waterbouwkundig monument dat uniek is op de wereld. De hele route van 80,4 kilometer, waarvan 40 kilometer bestaat uit kanalen die tussen de zes meren zijn gegraven, is het belangrijkste onderdeel van een wijdvertakt netwerk. Maar de waterweg was nog niet af of de trein deed zijn intrede, waardoor deze vernuftige vaarroute in één klap verouderd was en uiteindelijk als handelsweg niet van grote betekenis is geweest. Het systeem bevat vijf hellende vlakken, waarbij boten over rails worden verplaatst. Er moet een hoogteverschil van 100 meter overbrugd worden. Ik ga slechts een deel van de reis doen, van Elbląg naar Buczyniec. De terugreis gaat per bus. Ik kijk er al naar uit. Maar eerst ga ik morgen weer op avontuur. Met de trein naar Gdansk.
-
27 Juli 2016 - 19:09
Jip:
Ik ben bezig in het boek Vanished Kingdoms, dat over allerlei ooit bestaande landen in Europa gaat. He hoofdstuk Borussia gaat over Oost Pruissen en dat dat een leen van de Poolse koning aan de markgraaf van Brandenburg was. Ik vermoed dat latere Pruissische koningen vnl stil gehouden hebben dat men ooit leenman van Polen was.
Klinkt allemaal interessant wat je schrijft. Wij zijn ooit in Litouwen etc geweest, ook op de Koerse Schoorwal, dus ik heb wel een beeld hoe het moet zijn.
Veel plezier verder! -
27 Juli 2016 - 20:15
Ellen Klinkenberg:
Elly,
Je bent een held: zo alleen door Polen, geweldig! Super leuk om je belevenissen te lezen. Met tropische temperaturen, doe je t allemaal toch maar en toch maar alleen. Echter... hoe zo, klagen over een mug! Wees blij dat die nog zoemde, opdat je m kon vangen! Hier in Denemarken is t warm, zijn er muggen, die niet zoemen, lelijk steken en zo talrijk zijn, dat er geen vangen aan is... En geen cultuur om t goed te maken -
27 Juli 2016 - 20:16
Ellen Klinkenberg:
Elly,
Je bent een held: zo alleen door Polen, geweldig! Super leuk om je belevenissen te lezen. Met tropische temperaturen, doe je t allemaal toch maar en toch maar alleen. Echter... hoe zo, klagen over een mug! Wees blij dat die nog zoemde, opdat je m kon vangen! Hier in Denemarken is t warm, zijn er muggen, die niet zoemen, lelijk steken en zo talrijk zijn, dat er geen vangen aan is... En geen cultuur om t goed te maken -
28 Juli 2016 - 07:29
Ava:
Goedemorgen Elly,
Wat een interessant verslag. Ik volg je avonturen op de voet en heb gisteren op TV nog beelden van Krakow gezien, want Paus Franciscus is daar op het ogenblik. Is hij een van jouw volgers, of is hij toch zelfstandig tot deze keuze gekomen.
Je vertelt mij geregeld allerlei dingen die ik nog niet wist. Over Copernicus heb ik wel eerder wat gelezen.
Ik vind het nog steeds dapper dat je deze reis zo blijmoedig voortzet en ik wens je weer een goed vervolg van deze reis.
Groetjes!
Ava -
28 Juli 2016 - 15:21
Tini De Wit Van Oudenaren:
Lieve Elly
je lijkt wel erg op Floortje,maar niet helemaal,innerlijk wel,maar aan de buitenkant is er wel verschil. Over een jaartje heb je haar postuur vast wel bereikt. Elly wat geniet je, volgens mij zoals je het in je hoofd had. Vandaag [donderdag] lijkt me helemaal een spannende dag te worden. Hopelijk heb je vandaag beter weer als hier, het heeft hier gegoten van de regen maar de temperatuur is goed. Elly we volgen je via de laptop en volgens ons gaat alles goed. Hier gaat ook alles zijn gangetje. Ik wens je alle goeds toe natuurlijk ook van Gert. Liefs Tini. -
29 Juli 2016 - 15:08
Hetty:
De namen doen me steeds meer denken aan Harry Potter en de steen der wijzen, of een ander deel van die reeks.
Kunnen we je inhuren als reisgids als we ook weer eens die kant opgaan?
En: ik vind je veel leuker dan Floortje, vooral ook omdat je niet zo schandalig veel verdient als die "bekende
Nederlander.
Ga zo door Elly,
H. groet,
Hetty
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
