Riga

Donderdag 3 augustus: Riga.

Wat bof ik met het weer! Gisteren vertrok ik met regen, maar al gauw begon de zon te schijnen en die heeft verder de hele dag geschenen, zodat ik fijn heb kunnen doen wat ik wilde. Ik vertrok met 18 graden C en ’s middags was het 28 graden C. Nogal een verschil, waarvan je erg moe wordt. Vandaar dat ik natuurlijk fouten ga maken, waar ik fijntjes op gewezen werd door mevrouw V.Z. uit Grootebroek. Justin Bieber heeft het inderdaad bij mij verbruit in plaats van verbruikt. Lieve mevrouw V.Z. (waarvan de echtgenoot vandaag 66 geworden is) verbruit niet met een d, maar met een t want het werkwoord is verbruien. :)

Wat me tot nu toe opvalt is dat de dames hier allemaal rondlopen als barbiepopjes. Ze hebben hele, echt hele hoge hakken en ik moet zeggen dat ze er ook erg ongelukkig op lopen, vooral op de klinkers hier. Flink opgemaakt, mooie kleertjes en vooral strak om het lijf. Je gaat hier ook niet naar een kapper, welnee, je gaat naar een haarlaboratorium. En de dames worden van nieuwe nagels voorzien in de nagelstudio, maar dat kennen we bij ons ook wel. Alleen hier zitten ze dat gewoon in de etalage te doen. Verder zijn er allerlei klinieken waar je wat aan je uiterlijk kunt doen. Misschien laat ik me morgen wel verbouwen. Ook wordt er hier, zowel in Litouwen als in Letland, flink gerookt door oud en jong. Dat kennen wij niet meer zo dus het valt echt op.

Gisteren werd ik met mijn koffer geholpen door een jonge man uit Moskou. Erg aardig. Hij was getrouwd met een vrouw uit Letland. Vergeet niet dat in Letland één op de drie inwoners de Russische nationaliteit heeft. Dat veroorzaakt veel spanningen. Sinds het uiteenvallen van de Sovjet-Unie en de onafhankelijkheid van Letland voelen velen van hen zich gediscrimineerd door de Letse regering. Ze moeten een staatsburgersexamen afleggen als ze een Lets paspoort willen krijgen.

Vandaag besloot ik de stad in te gaan en hoe doe je dat beter dan met het openbaar vervoer. Ik had al bekeken dat ik het beste een ov-kaart kon kopen voor bus, trolleybus en tram. Daar betaal je 10 euro voor, maar dan kan je alle dagen onbeperkt reizen. Je hebt ook de Riga-card waarbij je ook gratis of bijna gratis in de bezienswaardigheden kunt, maar dat haal ik er nooit uit. Bovendien, dat heb ik gevonden op internet, is met die kaart het openbaar vervoer maar één dag geldig, terwijl de attracties meerdere dagen geldig zijn. En dat is natuurlijk gek.

Voor het hotel kon ik de trap naar beneden nemen, wat betekent dat ik ook weer naar boven moet. Dan sta je op de tramhalte. Voorin kunnen “mensen met een beperking” (dankjewel Ava) stappen. Maar je moet natuurlijk wel eerst de hindernis met de trap genomen hebben. Bij sommige trams is de hindernis nog groter: een hele hoge instap. Ik ben blij dat ik sterke armen heb en toen ik me zo omhoog hees voelde ik me net Yuri van Gelder, maar dan “the Lady of the Rings”. Ik zwaaide me als het ware naar binnen toe. Gelukkig was er in de buurt een stoeltje vrij.

Trams en trolleybussen hebben hier voorrang. En je mag ze bij een tramhalte niet rechts passeren, anders laat de trambestuurder wel wat horen. Je schrikt je rot. Maar ik kijk toch wel even uit voordat ik uitstap.

Na tien minuten bereikte ik de oude binnenstad. Gdansk en Krakow waren mooi, maar de oude binnenstad van Riga mag er ook best zijn. Gezellig, terrasjes, mooie gebouwen. Het is niet te vergelijken met andere steden, Riga is een prachtige “Jugenstilstad”. Het is echt een citytrip waard. En je wordt doodgegooid met barnsteen. Voor een liefhebber van barnsteen zoals ik is het echt een uitdaging om erlangs te lopen en niets te kopen.

Ik besloot, omdat ik toch niet hele einden kan lopen, maar eens met een toeristentreintje op verkenning te gaan. Dan krijg je een goede eerste indruk en dan weet je een beetje hoe de stad in elkaar zit. De jonge bestuurder vond ik ronduit onbeschoft in zijn manier van rijden. Oude vrouwtjes (daar reken ik mezelf nog niet onder) liet hij schrikken en anderen reed hij bijna van de sokken.

In Riga is erg veel te zien. Ik stond in de rij voor de Dom maar ik besefte al snel dat dit het niet was. Dat houd ik niet vol. Bovendien hoorde ik dat er elke dag om 12.00 een orgelconcert is, dus morgen ga ik op herhaling. Er is teveel om op te noemen: de kerken, de nieuwe bibliotheek op de andere oever van de rivier de Daugava, hele mooie gildehuizen en natuurlijk de huizen gebouwd in de Jugenstil. Maar je wordt wel erg moe van die klinkers. Gelukkig had ik mijn stokken bij me want anders was ik vast gevallen.

Toen ik aan mijn knieën geopereerd was moest ik oefenen op een ronde schijf met een bal eronder. Dat was om je evenwicht goed te kunnen oefenen. Ze kunnen je ook naar Riga sturen, want daar doe je niet anders. Zo struinde ik de stad door, van bank naar bank, van terras naar terras. Maar om vier uur was ik er helemaal klaar mee en ben ik met de tram teruggegaan naar het hotel. Er was erg veel verkeer en ik verbaasde me erover dat ik er gisteren zelf tussen zat. Maar ja, dan ga je gewoon mee met de “flow”.

’s Avonds ga ik maar niet op pad, hoewel het dan in de stad ook heel gezellig moet zijn. Maar dat breng ik niet op. Bovendien hebben ze op de zesde etage van mijn hotel een terras met een heerlijk restaurant, waar het ook goed toeven is. Dan kan ik weer terugkijken op een fijne dag. En met deze hoge temperatuur is het daar heerlijk.

Wat nog wel leuk is, af en toe kom ik nog mensen tegen die ook op de boot zaten en dan maken we gezellig een praatje met elkaar. Nee, die ene Duitser, daar hoef ik niet bang voor te zijn, die zit alweer op de boot terug!