Dinsdag 22 augustus. Grootebroek

Dinsdag 22 augustus. Grootebroek

Vannacht had ik, vanwege de muggen, wat slechter geslapen. Om de paar uur wakker en dan zag ik er weer een zitten. En in Friedrichstadt vonden ze nog wel dat er niet zoveel muggen waren.

Na het ontbijt wilde ik nog even naar de kerk van de Mennonieten (doopsgezinden) gaan kijken. Helaas bleek deze gesloten, maar ik kon wel even naar het kerkhofje erachter. Daar vond ik zowaar een grafsteen van Jelle Janszoon Schutt, geboren op 11 november 1802. Dat vind ik dan toch grappig.

Voor ik het hotel verliet heb ik nog even een foto gemaakt van de “mooie kamer”, compleet met schouw en tegeltjes. Het was allemaal best mooi, maar ik ga er alleen al vanwege de muggen niet meer naar toe.

Nadat ik weer getankt had vertrok ik richting Grootebroek. Maar niet rechtstreeks. Ik wilde niet via Hamburg en Bremen reizen, maar met het Elbeveer tussen Glückstadt en Wischhafen. De weg was het eerste stuk behoorlijk druk en het landschap kon mij niet bekoren. Daar liggen de belangrijke Duitse vakantieplaatsen als Sankt Peter Ording, Husum en Büsum. Ze liggen aan de Noordzee en je moet daar overal betalen voor het strand. Onderweg sloegen steeds meer auto’s af naar de stranden.

Nadat ik afgeslagen was richting Brunsbüttel werd het stiller en ook de weg werd slechter. “Straßenschäden” stond er en je mocht er maar 40 kilometer per uur rijden. Dan waren ze zeker nog nooit in de Baltische Staten en Polen geweest. Daar zouden ze over zo een weg niet moeilijk doen; gewoon, met 80 of 100 eroverheen. Maar gelukkig werd de weg daarna weer beter,

Het land was vlak. Zoals ze in deze omgeving zeggen, vrij vertaald: “Je kunt hier tenminste ’s morgens zien wie er ’s avonds op bezoek komt.” Wat je wel goed in de verte kon zien was de brug over het Noord-Oostzeekanaal bij Brunsbüttel. Daar moest ik overheen en ik ben wel een paar keer over de Pont de Normandie gereden, maar deze is minstens zo steil en hoog. De grote zeeschepen en cruiseschepen moeten eronder door kunnen. Er was ook een uitzichtspunt want bij Brunsbüttel zijn de grote sluizen waar de schepen geschut worden, voordat ze het kanaal in kunnen.

Ik reed verder langs de Elbe en kwam langs een aantal leuke plaatsjes, waaronder Sankt Margarethen. Ik bereikte Glückstadt en wilde de pont te nemen. Ik kwam er achter dat ik niet de enige was die met de pont wilde. Het wachten duurde ongeveer een uur. Maar je zit rustig, je eet wat, je kijkt wat over de Elbe, kortom, je wordt er niet moe van en je omzeilt de grote steden en de Elbetunnel. Na een tijdje mocht ik op de boot rijden en kon ik genieten van het tochtje, dat ongeveer 20 minuten duurt. De Elbe is daar vrij breed.

Vervolgens reed ik naar Osten. Nu zul je denken: “Wat zoekt zij daar nu?” Maar in Osten heb je dus de Schwebefähre, waarover ik gisteren al geschreven heb. Het was echt leuk om te zien.

Toen werd het tijd om nu echt door te rijden naar huis. Tom loodste me door Noord-Duitsland, door Dithmarschen en Ostfriesland. Hij deed het prima en via rustige wegen kwam ik ongeveer 70 kilometer voor Groningen op de snelweg die ook weer rustig was. Via Drachten en knooppunt Joure, Lemmer en de dijk Lelystad-Enkhuizen kwam in eindelijk om tien voor half zeven thuis.

Dit was mijn reis. Een reis die me door vijf landen voerde. Tijdens de reis heb ik ongeveer 5000 kilometer gereden, een grote ferry genomen en drie kleine veerponten. En nu ga ik sparen......voor mijn volgende reis.

En Tom ..... hem heb ik binnengehaald. Hij is moe en kan alleen nog maar zeggen dat hij zijn bestemming bereikt heeft. Ik heb hem lekker in zijn bedje gelegd in zijn eigen kamertje. Hij mag uitrusten van mij.

Rest mij nog jullie te bedankten voor alle reacties, op de site, via de telefoon, via de skype of via de mail.

Groetjes van Elly