Donderdag 23 augustus. Van Helsinki naar Turku.

Vanmorgen de dagelijkse gang van zaken: aankleden en ontbijten. Dit keer ben ik met de lift naar de ontbijtzaal gegaan. Dat bleek ook mogelijk. En wat apart is in de landen die ik bezocht heb: de parterre is de eerste etage, ook als er niets onder zit. Een jongeman heeft me dat verteld.

Ik vertrok om elf uur uit het hotel en had alle adressen van Turku, de haven en het verblijf in Stockholm keurig opgeschreven, zodat ik dat in de tomtom kon invoeren. En vervolgens ging ik op weg. Gelukkig hoefde ik niet meer het centrum door en zat ik al vrij snel op de vierbaansweg naar Åbo, de Zweedse naam voor Turku. å betekent rivier en bo betekent woonplaats. Het Finse woord Turku betekent marktplaats. De universiteit van Turku begint met het woord “Turkun”, de tweede naamval van Turku.

Via een rustige weg reed ik richting Turku. De lucht was dreigend, maar het was droog en de temperatuur schommelde tussen de 20 en de 24 graden. Het was geen vlakke weg, wat ik gedacht had. Er waren ook veel tunnels uit de rotsen gehakt om stijgingen uit de weg te halen. Neemt niet weg dat er toch een paar klimmetjes in zaten waar de vrachtauto’s stapvoets naar boven gingen.

Ook hier werd weer gewaarschuwd voor overstekende elanden. Ik heb wel aangereden wild langs de kant zien liggen, en van het aantal had ik een leuke bontjas kunnen naaien. Oh nee, ik houd niet van bont. De weg gaat op en neer en je rijdt door een landschap met veel rotsachtige bodem waarop veel dennen groeien. Hoe ze kunnen groeien is mij een raadsel, want ik zie af en toe maar een heel dun laagje grond. Af en toe zie je een meer glinsteren tussen de bomen en heel af en toe wat bouwland. Maar de bossen hebben de overhand. Ook passeer je geen steden.

Om een uur was ik in Turku en ik had het adres al gauw gevonden. Het Parkhotel, een viersterren boutique hotel. Nu wist ik niet wat ze onder “boutique” verstaan, maar nu weet ik het wel. Het is in ieder geval klein, heel klein. Ik heb een breed eenpersoonsbed, maar dat komt al bijna met het voeteneind tegen de muur aan. Een stoeltje, een secretaire waar je niet aan schrijven kan omdat er en geen ruimte op de secretaire is en er is geen plaats voor een stoel. Er staat wel een stoeltje, maar dat past weer niet voor de secretaire. Het is allemaal een beetje franje en poppenkast. Ik weet ook niet hoe ik hier terechtgekomen ben maar het is maar voor een nachtje. Ik zit nu op bed te typen in mijn “boudoir”.

Toen ik hier aankwam ben ik eerst maar even gaan liggen, want ik had echt slaap. Ik heb ook twee uur liggen slapen en daarna vond ik dat ik de stad toch maar even moest gaan bekijken. Al dat geluier is ook niets. Het had intussen een beetje geregend maar daar had ik dus niets van gemerkt omdat ik sliep. Nu was het droog en gewapend met een plattegrondje ging ik op weg. De bezienswaardigheden waren vlakbij. Nou, ik kan je dit vertellen. Voor de bezienswaardigheden en het stadsschoon hoef je niet naar Turku. Daar ben je heel snel uitgekeken. Het is ook heel klein en ik had geen zin om naar de dom toe te lopen.

Turku is de vierde stad van Finland, na onder andere Helsinki en Tampere. Het werd gesticht in 1229 en ontwikkelde zich in de 13de eeuw tot de eerste stad van Finland. De Zweden gebruikten de stad vervolgens als bruggenhoofd en later als administratief centrum voor het ingelijfde Finse gebied. In de 13de eeuw werd Turku ook de eerste bisschopszetel van Finland. Turku is eeuwenlang de belangrijkste en grootste stad van het land geweest, een positie die pas midden 19de eeuw aan de nieuwe hoofdstad Helsinki werd afgestaan. De enige universiteit van het land was in Turku gevestigd van 1640 tot 1827, toen een grote brand bijna de volledige stad vernietigde en de universiteit met de nog resterende overheidsfuncties werd overgeplaatst naar Helsinki. De Vrede van Åbo, waarmee Zweden een deel van Zuidoost-Finland aan Rusland afstond, werd in 1743 in de stad ondertekend.

Turku vierde in 1979 haar 750-jarig bestaan. In 2011 was Turku samen met Tallinn de culturele hoofdstad van Europa. Van dat laatste merkte ik dus niet veel. Als je Turku niet gezien hebt mis je niet veel. En ik was er bijna nog verdwaald ook. Je kent het wel: straatje links, straatje rechts, nog een keertje rechts, langs de rivier …. oeps, waar kwam ik nu ook alweer vandaan. Tot overmaat van ramp was ik ook nog de markthal ingegaan, waar ik even voor 8,90 euro zalm met aardappelen en salade gegeten heb. Ik ben toen aan de andere kant weer naar buiten gelopen. Maar alles is, dankzij de plattegrond, toch goed gekomen. Het is immers geen groot centrum dus je hoeft niet in paniek te raken. Nu zit ik weer in mijn bijou kamer en het wordt morgenochtend een vroegertje want de boot naar Stockholm vertrekt om acht uur.
Vandaag waaide het stevig maar gelukkig gaat de wind morgen wat liggen. Ik heb in ieder geval een hut aan boord dus ik kan ook nog even een uiltje knappen als ik dat wil. Foto’s kan ik nog niet sturen want die kan ik hier niet downloaden. Dat komt morgen wel weer.