30 en 31 mei op de camping

30 en 31 mei 2025

Deze dagen hadden jullie nog van mij tegoed. Niet dat er op die dagen veel gebeurd is, dat niet. Rinske zou gaan hiken, maar ze wilde ook graag met mij zwemmen in het mooie zwembad. En zo gingen we ’s middags om half drie naar het zwembad. Het is wel even een afdaling, maar het is wel te doen. Toen we bij het zwembad waren ontdekten we pas de route voor mensen die slecht ter been zijn. Je loopt hier trouwens allemaal met een bandje om je pols; dan kunnen ze zien dat je hier hoort. Maar ik zie nooit controle en iedereen kan hier zo de camping oprijden.

Het was weer een tijd geleden dat ik gezwommen heb en Rinske is altijd bang dat ze haar pompje verliest. Maar dat bleef gelukkig zitten. Voetje voor voetje daalden we de trap af het water in. Als je heel warm bent voelt het water wel heel koud aan. Maar eenmaal door was het heerlijk! ’s Avonds hebben we nog lekker in het huisje gegeten.

De volgende dag moesten we een beetje alles gaan pakken. En … ik heb meer dan twee kratten van Gilles en wij hebben ook nog een keer het nodige gekocht in de winkel. Heerlijke olijfolie, aceto balsamico, pesto met pistache, truffelpasta (ik had gisteren trouwens het idee dat de hele auto naar truffel rook), verschillende soorten volkorenpasta (waar ze hier een hele grote keuze in hebben). Rinske verdraagt volkorenpasta beter dan gewone en bovendien is het ook gezonder. Rinske had ook nog een beker van Florence gekocht en een leuke trui. Die neemt overal waar ze is een beker mee.

Oh ja, Rinske was er nu ook bij met haar bagage! Die had ik opgehaald van het vliegveld maar toen was de auto al leeg.

Je snapt het al, de auto zit echt vol. ’s Middags wilden we weer naar het zwembad gaan, maar toen miste ik opeens mijn mobieltje. Het moest ergens zijn, want ik had nog met mijn vriendin Hetty zitten appen. Maar nergens te vinden. Dan moet je logisch gaan nadenken. Ik had nog wat uit mijn medicijntas gehaald en die zat al in de auto. Wij kijken en ja hoor, daar was hij. Hij stond ook op stil, dus we konden hem ook niet horen. Wat ben je dan ineens van zo’n ding afhankelijk! Je bankzaken, adressen, telefoonnummers, alles staat er natuurlijk in. We konden in ieder geval gerustgesteld naar het zwembad.

’s Avonds hebben we voor de laatste keer gegeten in het restaurant om de vakantie van Rinske af te sluiten. Ik had weer mijn heerlijke pollo al limone, gegrilde kip met citroen en Rinske had Toscaanse worstjes met nog wat ander vlees erbij. Je krijgt natuurlijk niet, zoals hier, groente en aardappelen erbij. Dat moet je apart bestellen. Wij gingen voor de geroosterde aardappelen, die overigens erg lekker waren. Het restaurant is niet duur. Mijn kip was 13,50. Lekker gegrild, alleen vonden we alle twee wel weer erg veel vlees. Wij besloten het geheel met een lekkere crème catalan. Wijn durf ik niet meer want dan ben ik gewoon bewusteloos! Overigens, in Italië betaal je ook altijd “coperto”. Dat betaal je voor het “gedek”, dus het tafellinnen, brood, schoonmaak etc en komt vaak neer op 3 euro per persoon.

Na ons avondeten hebben we nog wat zaken ingepakt en gingen we slapen. Nou ja, ik dan. Voor Rinske was het te warm in het kamertje en die vond ik ’s morgens slapend op de bank bij de tafel. Ach, de volgende nacht ligt ze weer lekker in haar eigen, ruime bed thuis.