Naar Ravenna

3 juni 2025 Bezoek aan Ravenna

Vanochtend stond ik om half zeven op want ik moest de bus van half negen hebben. Tickets had ik al maar ik moet toch wel een kwartiertje lopen rekenen naar de bushalte. De bus kwam wat later en was helemaal vol. Ik propte mezelf, mijn rugzak en mijn stokken erin en liet iemand anders mijn kaartje afstempelen. Na drie haltes kwam er een plaatsje vrij en werd ik daarheen geleid door aardige mensen.

Maar ja, waar moest ik eruit? Ik vroeg het aan een vrouw die vlakbij mij stond en die mijn zitplaats geregeld had. Ik wist dat het de Piazza dei Caduti was. Er stond nog wat achter maar dit was wel voldoende. Zij moest daar ook uit. Een hele geruststelling want dan was al 50% van de reis gelukt.

De bus reed echt hard en ik moest me goed vasthouden. Maar zonder schade bereikten we het plein.

Op de Piazza San Francesco, vlakbij de Piazza Caduti, moest ik me bij het verkeersbureau melden voor mijn Carta Bianca. Hij was niet wit, maar blauw. Grappig. Hij lag inderdaad voor me klaar, dat is Italiaanse efficiency. Ik kocht nog een mooie gids van Ravenna en we raakten even aan de praat. Natuurlijk, zullen jullie denken. Maar het Italiaans komt weer snel terug en ik ben toch in staat om een aardig gesprek te voeren. Ik vroeg waar de eerste bezienswaardigheid was waar ik heen wilde.

Dat was vlakbij en dat wist ik natuurlijk wel, maar ik ben iemand die altijd dingen tien keer bevestigd wil hebben. Bovendien was het al knap heet en in die hitte wil je niet dubbel lopen.

Ik wilde eerst naar de aartsbisschoppelijke kapel, la Cappella Arcivescovile, en je moest daarvoor een kaartje kopen bij het bijbehorende museum. Ik moest vijf monumenten noemen die ik wilde bezichtigen vandaag. Gelukkig had ik het opgeschreven. Je kan namelijk niet zomaar naar binnen; er zijn tijdsloten. Het mausoleum van Galla Placida was al volgeboekt, maar een persoon kon er nog wel bij.

Nadat ik alles geregeld had kon ik naar de kapel, twee trappen omhoog, gelukkig met leuning. Ik had een grote kapel verwacht, maar hij is vrij klein. Het is de kleinste van de acht monumenten in Ravenna die op de werelderfgoedlijst staan. Het was nog zo lekker stil. Ik kon in alle rust foto’s maken. Hij is rond 500 gebouwd en de mozaïeken zijn schitterend. Er is een mozaïek van Jezus Christus, gekleed als ridder. Eronder staat de tekst: “Ego sum via, veritas et vita” (Ik ben de weg, de waarheid en het leven). Het is te veel om alles te beschrijven; jullie kunnen het altijd op internet opzoeken. Of vraag het de chatbot.

Van de kapel liep ik 200 meter verder, naar Battistero Neoniano (O degli Ortodossi), ofwel de doopkapel van de orthodoxen.Deze doopkapel werd gebouwd in opdracht van Ursus, maar het was bisschop Neon (ca. 450-473) die hem liet herbouwen en decoreren. Vandaar de naam “Neoniano”. Je mond valt open als je binnenkomt. De decoraties zijn schitterend en nog bijna helemaal intact. Je ziet allerlei bijbelse afbeeldingen, de apostelen, de evangelisten.

De doopkapel is klein en opgetrokken uit baksteen. Het heeft de vorm van een achthoek. De afstand van de ingang tot de achtermuur is ongeveer 12 meter, dus je kunt je voorstellen dat er niet veel mensen in kunnen. Ik kon er echter zo in en alles rustig bekijken en ervan genieten. Ik kon zelfs foto’s maken zonder mensen erop! Het prachtige plafond bevindt zich ongeveer 11 meter boven de grond. Je zult zien dat de Cappella Galla Placida dat ook heeft. De gebouwen zakken langzaam de grond in. De oorspronkelijke vloer lag zo’n drie meter boven de huidige grond. Ook hier houd ik de beschrijving beperkt. Buiten stonden weer aardige suppoosten die mij de weg naar de volgende bezienswaardigheid

uitlegden. A destra, al semaforo a sinistra, poi a destra ….. enfin, ik begreep het en ik bereikte de Basilica di San Vitale.

En weer dat wouw effect. De basiliek, die evenals de andere monumenten die ik bezocht heb, tot het Unesco werelderfgoed behoort, is achthoekig. Hij werd gebouwd tussen 526 en 547, toen Ravenna nog de hoofdstad van de Ostrogoten was. Hij werd ingewijd op 19 april 548. Het is een van de belangrijkste vertegenwoordigers van de Byzantijnse kunst en architectuur in West-Europa. De kerk is vooral beroemd om zijn mozaïeken.

De kerk is opgetrokken uit baksteen en natuursteen. Hij heeft externe steunberen met luchtbogen. Waarschijnlijk zijn die in de 11^de eeuw toegevoegd, toen de galerijen aan de binnenzijde van gewelven werden voorzien. De kerk heeft de plattegrond van een achthoekige centraalbouw met daarop een koepel met een doorsnede van 16 meter. Hij is alleen aan de binnenzijde te zien, want aan de buitenkant gaat hij schuil achter een achthoekige dakconstructie. De basiliek wordt beschouwd als voorbeeld voor de Dom van Aken.

De mozaïeken zijn net zo oud als het gebouw zelf. Er zijn afbeeldingen uit het Oude Testament. In het gewelf houden engelen het Lam Gods in een medaillon omhoog. Je ziet de vier evangelisten en in het gewelf van de apsis zit een Christus zonder baard op een wereldbol tussen twee engelen en reikt een kroon aan Sint Vitalis. We zien keizer Justinianus met een fijne schaal en Theodora met een versierde vaas. Net zoals bij de andere monumenten valt er nog heel veel te vertellen, maar ik ga naar het volgende toe.

Naast de kerk staat het mausoleum van Galla Placidia. Daar moest ik om 11.40 zijn volgens het tijdslot. Ik was op tijd. Het is een hele kleine kapel die in 425 gebouwd werd in opdracht van de Romeinse keizerin Galla Placidia. Galla liet het mausoleum bouwen voor haar reeds overleden tweede man en broer. Het was de bedoeling dat zij hier ook bijgezet zou worden, maar zij is in Rome gestorven en begraven. De kerk en het mausoleum lagen waarschijnlijk in een lijn. De kruisvorm van het mausoleum is dezelfde als die van de kerk.

Ook hier weer een sobere buitenkant van rode baksteen, dat in Ravenna voorhanden was. Ook hier is de grond weer gestegen, waardoor het lijkt of het gebouw in de diepte ligt. De plattegrond heeft de vorm van een Latijns kruis: de voorste arm is wat langer dan de andere twee. Het kruis staat symbool voor Christus. De ronde koepel gaat aan de buitenkant schuil achter een schuin dak.

Het mausoleum is een doos van Pandora. De buitenkant sober, de binnenkant schitterend! Prachtige mozaïeken, graftombes, albast, geel marmer uit Siena. Het belangrijkste thema en motief is dat van de goede herder die de zielen redding brengt. Door het mozaïek in de tongewelven lijkt het gebouw veel groter dan het is.

In de koepel wordt een illusie van een nachtelijke hemel gecreëerd. Er zijn meer dan 800 sterren op een indigoblauwe achtergrond. Hoe dichter bij het kruis, hoe kleiner de sterren. Zo wordt perspectief gesuggereerd. Je kunt in de hoeken de vier evangelisten onderscheiden.

Het is jammer dat je er maar zo kort in kunt. Er staat iemand met een stopwatch buiten en je mag maar vijf minuten binnen blijven. Maar ik heb in ieder geval gezien waarvoor ik naar Ravenna wilde, wat nog altijd een wens van mij was.

Moe was ik nu wel. Van het lopen en van de hitte. Ik besloot om weer naar de bushalte te lopen. Onderweg kwam ik nog langs de mercato coperto (de overdekte markt), maar deze was qua aanbod niet te vergelijken met die van Florence. Ook heb ik nog in een tentje een broodje gegeten en wat gedronken.

Twee minuten voor vertrektijd van mijn bus 80 was ik bij de halte. Nu was hij gelukkig rustig en kon ik zitten. Ik vroeg de chauffeur waar ik eruit moest, maar hij, en dat is raar, kende het adres niet. Gelukkig waren er genoeg mensen in de bus die het wel kenden. Ik had alleen wat moeite met opstaan van mijn stoeltje met die rugzak en die stokken. Maar dat is ook weer gelukt. Om half drie was ik weer op de camping.

Na een half uurtje op mijn terras in een heerlijk windje heb ik moed verzameld en heb ik me met mijn autootje in het verkeer begeven, op weg naar de supermarkt. Je moet tenslotte toch eten. Nu heb ik weer voor een paar dagen gekookt.

Terwijl ik dit schrijf zie ik het armbandje dat je hier verplicht om moet doen. Dan weten ze dat je van de camping bent. Je kunt er ook geld opzetten. Wel gemakkelijk in het zwembad; hoef je geen geld meenemen. Maar dat is niets voor mij. Je kunt hier overal met dat bandje betalen, als je er tenminste geld opzet.

Morgen ga ik nog een dag naar Ravenna. Mijn tickets zijn maar twee dagen geldig. En dan doe ik een dagje rustig aan.