Schloß Herrenchiemsee

Woensdag 15 juni.

Omdat er de afgelopen dagen een probleem was bij de server, gelukkig niet bij mij, kon ik mijn epitels niet publiceren. De server staat nu uit en 14 juni is gelukt, dus waarom niet 15 juni?

De weersverwachting voor vandaag was prima: 28 graden en veel zon. Een geschikte dag om naar Schloß Herrenchiemsee te gaan. Dit is een kasteel dat gebouwd is door koning Ludwig II van Beieren.

De koning, die eigenlijk nooit koning had willen worden en op zijn achttiende ineens tot koning gekroond werd omdat zijn vader onverwachts stierf. Hij wist niets van staatszaken, was meer een dromer, een architect, een kunstenaar, een visionist.Onder zijn bewind werden de mooiste kastelen gebouwd, zoals Neuschwanstein, Linderhof en Herrenchiemsee.

Neuschwanstein en Linderhof heb ik samen met Gilles bezocht. We keken ons ogen uit in de kastelen. Maar nu werd het tijd voor Herrenchiemsee, gelegen op een eiland in het grootste meer van Duitsland, de Chiemsee. Omdat ik alweer een dikke rode lijn boven de autobaan op mijn tomtom zag staan, besloot ik een paar opritten later deze weg op te gaan. En ziet, geen rood lijntje meer en vloeiend rijdend verkeer.

Na 17 km verliet in de snelweg richting Prien. Daar vertrok de boot naar Herrenchiemsee. Ik had al gauw de parkeerplaats gevonden en ook een mooi plaatsje. Vervolgens moest ik een kaartje kopen voor de boot. Vier kassa’s, grote parkeerplaatsen, ook voor bussen, maar alleen alles contant betalen. Niets met een pasje. Dat was negen euro voor de boot. Die vertrok om kwart over tien. Het was een heerlijk tochtje zo aan dek met een licht briesje en een zonnetje. Het was nu al warm.

Op het eiland aangekomen moest je een kaartje kopen voor het kasteel en de rondleiding, ook 9 euro. De medewerkster boekte een rondleiding voor 12 uur. Ik moest immers ook nog naar het kasteel toe. Het is maar 1,2 km lopen, maar ik moest ook nog mee met de rondleiding dus besloot ik de paardenkoets te nemen: 3,50. In het kasteel mocht ik mijn rugzak en stokken niet meenemen dus die heb ik in een kluisje gestopt. Ik was klaar voor de rondleiding.

Het kasteel is nooit voltooid. Van de 70 kamers zijn er maar 20 af. Het was erg kostbaar en de staatskas was leeg. Toen de koning uiteindelijk ontoerekeningsvatbaar werd verklaard is de bouw stopgezet.

We begonnen de rondleiding in het grote pronktrappenhuis. Koning Ludwig II had veel bewondering voor zijn naamgenoot koning Lodewijk XIV, de zonnekoning, en slot Herrenchiemsee is dan ook een kopie van het kasteel van Versailles. Voor de bouw van het grote trappenhuis haalde hij zijn inspiratie dan ook uit het trappenhuis van Versailles. Marmer in vele kleuren, een dubbele pronktrap, fresco’s, verguld snijwerk, kristallen kroonluchters en beeldhouwwerken. Je weet niet waar je kijken moet. De trap bestaat uit echt Italiaans marmer. Eenzelfde trap zou, gespiegeld, in het linkerdeel van het slot komen. Daar is nu slechts de ruwbouw van het trappenhuis, in baksteen en hout. Er is een glazen dak, zodat de koning ’s nachts de sterren kon zien.

Het bleek dat we die trap op moesten, iets dat mij niet zou gaan lukken. Ik had al moeite om de groep bij te houden. Of zij liepen snel, of ik langzaam. Het zal het eerste wel geweest zijn. Gelukkig bleek er een lift te zijn. Daarna bezochten we de ene kamer na de andere, de een nog mooier dan de ander.

Er was een pronkkast die, neemt men aan, moest dienen om muziekinstrumenten in op te bergen. De kast is onbetaalbaar en gemaakt met de zgn. boulle techniek, een zeer dure techniek waarbij ingelegde pantsers van schildpadden en metaal, vaak messing of tin, worden gelijmd op een meestal houten ondergrond. Het meubel is niet af, de medaillons zijn nog niet beschilderd.

De kamer van de lijfwacht met afbeeldingen van veldslagen van Louis XIV. Koning Ludwig hield zich verre van het strijdtoneel, in tegenstelling tot de Franse koning. Op het plafond is een afbeelding van de oorlogsgod Mars te zien. In de ossenoog-zaal, zo genoemd vanwege de ovale vensters in de zijwanden, staat zelfs een standbeeld van Louis XIV. De spiegels zijn tegenover elkaar geplaatst, zodat de kamer oneindig groot lijkt met zijn kroonluchters. In Versailles is ook een ossenoog-zaal en deze diende als voorbeeld voor Herrenchiemsee. In Versailles was de kamer de doopkamer van de prins.

De paradeslaapkamer, ach, wat moet ik ervan zeggen. Ik zou er niet graag slapen. Er is zeven jaar aan deze slaapkamer gewerkt en dat zit hem vooral in het kostbare borduurwerk in goud en zilver op goudbrokaat voor de gordijnen van het baldakijn. Het beeldhouwwerk, het verguldsel …. Als ik het goed verstaan heb is er een ons goud op elke m2 van het paleis gebruikt. Dertig mensen hebben 7 jaar aan deze kamer gewerkt. In 2011 is deze kamer opnieuw voor het publiek geopend na een uitgebreide restauratie die 250.000 euro kostte. In de tijd van Ludwig, toen de slaapkamer gemaakt werd, kostte hij omgerekend ongeveer 3 miljoen euro! De slaapkamer had geen functie; de met goud versierde kamer herinnerde hem slechts aan de slaapkamer van Lodewijk XIV.

De spiegelzaal overtreft die van het kasteel te Versailles. Hij is 98 meter lang. Er staan 44 kandelaars en 33 kroonluchters, die via een ingenieus systeem opgehaald konden worden om de kaarsen in te zetten. In totaal waren er 1844 kaarsen nodig om de zaal te verlichten. Er zijn 17 ramen met spiegels er tegenover en aan de uiteinden bevinden zich nog kleine zalen, de vredeszaal en de oorlogszaal.

De privé slaapkamer van de koning is uitgevoerd in wit en goud. Dominerend is het prachtige pronkbed achter een vergulde balustrade van lindenhout. De gordijnen zijn van donkerblauw fluweel met goudborduursel. Voor het bed staat het beroemde nachtlicht van de koning: een blauwe bol. Daarin konden drie kaarsen branden die een zachtblauw licht door de kamer verspreidden.

In de hoek, bijna onzichtbaar, voert een deur naar het zogenaamde “Kabinett”, geïnspireerd op hetboudoir van Marie Antoinette, die door de vorst vereerd werd.

Dan is er nog een kamer met heel veel Meisner porselein. Vermeldenswaard is ook het tafeltje-dek-je systeem, dat ik ook in slot Lindenhof gezien heb. De tafel werd een etage lager gedekt en het eten werd erop gezet, en dan werd de tafel door twee sterke mannen omhoog getakeld. De koning had ook een bad waar 60.000 liter water in moest. Hij had ook een vernunftig systeem uitgedacht om alles te verwarmen. Onder het kasteel werd in ovens hout verbrand. De hete lucht steeg via kanalen op en kwam via kleine ronde openingen in de vertrekken.

De koning heeft er nooit gewoond. Hij heeft er hoogstens een paar nachten doorgebracht, volgens sommigen slechts een.

Zo heb ik eindelijk mijn kastelentrilogie afgemaakt. Alle drie kastelen van koning Ludwig bezocht!

En nu was het tijd om weer naar het hotel te gaan. Ik nam vanwege de hitte maar weer de paardenkoets en vervolgens de boot. In Prien kon ik de verleiding niet weerstaan om een lekkere schnitzel met pommes te bestellen. Natuurlijk geen groente erbij maar wel uitzicht op obers met Lederhosen. Toen weer op weg naar de auto. Het was zo heet dat er iemand bevangen raakte van de hitte en neerviel. Hij was bewusteloos geraakt en daarom hebben sterke mannen hem in de stabiele zijligging gelegd. Het duurde wel een tijd voor de ziekenauto kwam. Zo zie je maar, uitkijken met hitte en vooral veel drinken en in de schaduw blijven!

Ik reed, nadat ik 5,50 betaald had voor het parkeren, rustig terug naar het hotel. Lekker douchen, klein slaapje en dan lekker op mijn balkonnetje!