de reis van Cochem naar Bad Aibling

Zondag 12 juni.

Dat heb je als je vroeg naar bed gaat: dan ben je ’s morgens ook vroeg wakker. In mijn geval dus half vijf. Ik heb het nog tot 6 uur weten te rekken maar toen moest ik er echt uit. Ik heb rustig ontbeten, opgeruimd, de auto verder ingeladen, de vuilnis weggegooid en de sleutel in de brievenbus gegooid. Om half acht reed ik weg van het park.

Ik nam een andere weg naar beneden, zonder haarspelden. Ik moest namelijk niet via Cochem, maar via Sennheim. Daar is een brug over de Moezel. Ik had natuurlijk al gekeken wat mij op deze route te wachten stond dus ik was op veel haarspeltbochten voorbereid. Ik zat op mijn hoofdkunnen om nog beter zicht op de weg te hebben. Het begon al toen ik afsloeg naar boven: “Verboden voor vrachtverkeer!” Dat belooft wat. Maar aan de andere kant kun je ze ook niet tegenkomen. Haarspeltbocht na haarspeltbocht kroop ik naar boven, nou ja, ik niet, de auto. Maar hij deed het goed. Omdat het zo vroeg was kwam ik maar twee auto’s tegen. Wel een konijn dat onder mijn auto dreigde te springen! Ik kon hem nog net ontwijken.

Via allerlei kleine weggetjes kwam ik uiteindelijk op de A61 richting zuiden terecht. Ik kon lekker doorrijden en achteraf snapte ik waarom. Iedereen staat bij de rustplaatsen. Er was amper plaats te krijgen. En ik heb medicijnen waar ik veel water bij moet drinken (1,5 tot 2 liter per dag) en tja, dat moet er ook weer uit. Het weer hielp wel een handje. Ik vertrok met 21 graden en de temperatuur liep in de loop van de dag op naar 30 graden. Dus ja, zweten doe je ook.

Ik kon wel lekker doorrijden en mijn auto was blij dat hij ook eens wat harder mocht. Ik heb een stop gemaakt bij het Hockenheimer Kreuz en toen weer bij een Raststätte in de buurt van Stuttgart. Ik had natuurlijk niet te vroeg moeten juichen want in de buurt van Ulm heb ik ongeveer een half uur in de file gestaan en langzaam gereden. Nou ja, ik mocht toch niet eerder dan om drie uur inchecken. Om München heen ging snel maar daarna was het een grote puinhoop. Alleen maar langzaam rijdend en stilstaand verkeer. Gelukkig hoefde ik niet zo ver meer.

Ik sloeg af bij Bad Aibling waar mijn hotel staat. Een viersterrenhotel, maar ik vind mijn kamer niet echt vier sterren. Ok, het is schoon, maar het ruikt een beetje muf. Ik heb wel een koelkastje en daar ben ik heel blij mee. Nog blijer word ik van het hele grote balkon met gemakkelijke stoelen en een tafeltje, waaraan ik nu zit te schrijven. Een douche, een wc, twee bedden dus ik kan kiezen in elke ik ga slapen. Nog een bureau met stoel en wat lekkers op bed.

Wat dit hotel wel heeft is een lekker zwembad dat ik morgen uit ga proberen. Ik heb hier mooie badjassen die ik dan ook ga gebruiken. De weersvoorspelling voor morgen was heel goed, maar nu zie ik dat er regen komt. Daarom morgen een rustdag, misschien kan ik nog wel op mijn balkon want het is overdekt.

Het zou ook zo maar kunnen zijn dat ik op zoek ga naar een leuke Dirndl voor mij en een Lederhose voor mijn zoon in Rosenheim om vervolgens even uit te rusten in een Biergarten …….

Maar eerst moest ik wat eten. Ik wilde iets echt Beiers eten dus vlees met biersaus, koolsalade en een Knödel. Ik kreeg nog niet eens de helft op. Ik had om een kleine portie gevraagd maar het zijn allemaal standaard porties. Jammer, want nu wordt het weggegooid. Morgen maar iets simpelers. Ik heb tenslotte mes, vork en een bordje mee. Ik vind het wel jammer dat ik op de kamer geen koffie- en theefaciliteiten heb. Van een viersterrenhotel mag je dat toch wel verwachten.

Ik snap overigens wel waarom de kamer zo donker is. Dat komt vanwege het diepe balkon dat overdekt is. Dat neemt veel licht weg uit de kamer.