Reis van Achim naar Sasbach

Zondag 28 augustus.

Gisteren was een echte rijd-dag. Ik stond om half zeven op en ik dacht dat ik als eerste bij het ontbijt was, maar das was een misrekening. Er waren nog veel meer mensen wakker en het hotel bleek behoorlijk vol te zitten. Mijn bed was trouwens schoon en lag heerlijk! Ook het ontbijt was echt goed verzorgd; er was weer van alles. Mijn auto stond nog op zijn plaats en op weg ging ik weer. Als eerste maar even tanken bij het tankstation een halve kilometer verderop. Dat is veel goedkoper dan langs de autobaan.

De route had ik al via my drive op de tomtom gezet en daar ging ik, op weg naar het zuiden. Omdat er een stremming was koos mijn tomtom richting Osnabrück. Ook hier op de autobaan was het knap druk. Onderweg zag ik al een alarmerend bericht op een display langs de weg verschijnen met de mededeling: “Vollsperrung Autobahn”. Daar was ik niet blij mee. Tom ook niet. Het alternatief dat geboden werd was om via Kassel te rijden. Ik koos deze weg, en daarmee was ik niet de enige. Het was heel erg druk en ik vond het ook nogal om. Ook zag ik dat bij Frankfurt alles rood was. Daarom nam ik het eigenwijze besluit om te keren en terug te rijden naar weg 61, de linksrheinische Autobahn. Daarvoor moest ik wel eerst langs Wuppertal en Hagen rijden, maar dat was best een mooie route. De autobaan voerde door het mooie Bergische Land. Verder ging het richting Leverkusen en Keulen, waar alles vastliep. Er werd aan de brug gewerkt en het duurde wel even voordat ik dat knooppunt voorbij was. Maar eindelijk kwam ik dan op weg 61 terecht, een gouden greep, want ik kon achter elkaar doorrijden. Wel kreeg ik te maken met nogal wat dichte mist in de Hundsrück. Na Koblenz maakte ik een stop en appte ik mijn vriendin waar ik was.

Ik stapte weer in de auto en zag dat er op de route die ik wilde nemen allemaal dikke rode lijnen stonden. Dat had te maken met het Holiday Park wat daar is. Iedereen wilde daar natuurlijk (!) naar toe. Daarom heb ik maar weer een volgende afslag genomen. Ook daar liep ik vast, niet op files, maar wegwerkzaamheden en omleidingen. De weg die ik altijd neem door Frankrijk om de drukte rondom Karlsruhe te vermijden kon ik slechts via een omweg bereiken. Maar daarna ging het weer gezwind verder. In de buurt van mijn vriendin ging ik de grens weer over naar Duitsland. Dat is een grote stuwdam in de Rijn met een vistrap. Het water stond laag en ik denk dat de vissen in de toekomst de trap op moeten lopen. Na tien minuten stond ik voor het huis van mijn vriendin, die, en dat kunnen jullie je misschien niet voorstellen, maar wat blij was om mij te zien. Twee coronajaren lang was ik hier niet geweest. En ik kom hier al sinds mijn veertiende. Het is hier altijd een beetje thuiskomen! Lekker zitten op het brede balkon met wat te drinken, met uitzicht op de bergen. Het was hier nog behoorlijk warm, 26 graden. En dat terwijl het onderweg 17 graden geweest was!