reis van Regensburg naar Hannoversch Muenden

Zondag 18 juni 2023

Toen ik gisterenavond google.maps raadpleegde voor de route, zag ik tot mijn schrik dat de autobaan, waarover ik wilde rijden, gestremd was. Er werd een viaduct opgeblazen! Er was geen omleidingsroute beschikbaar volgens google, dus ik moest het zelf maar uitzoeken. Dat heb ik gedaan. Ik las dat er al veel aanrijdingen waren geweest op de secundaire wegen in de buurt en daarom besloot ik een totaal andere route te nemen. Ik reed weer dezelfde weg terug al die ik hiernaartoe had genomen, namelijk via Hof. Maar nu reed ik natuurlijk niet door naar Dresden, maar ik ging via Erfurt. Eigenlijk was het allemaal heel rustig rijden. Een enkele vrachtwagen, een 6-baans weg, vaak helemaal voor mij alleen. Heerlijk! En je rijdt natuurlijk door een schitterend gebied met bergen en bossen.

Ik zat zo na te denken in de auto. Ik had al heel wat deelstaten doorkruist deze vakantie, namelijk Noordrijn-Westfalen, Nedersaksen, Mecklenburg-Vorpommern, Brandenburg, Berlijn, Saksen, Hessen en Thüringen. Maar ik moest stoppen met nadenken, want ik moest afslaan naar Hannoversch Münden. Het ging 2-baans verder en daar was het wel aardig druk. Ik werd zowaar nog verrast door een stukje autobaan met lange tunnels erin.

Toen naderde ik Münden, het kleine stadje met meer dan 700 vakwerkhuizen. Met een paar haarspeltbochten naar beneden kwam ik voor het centrum te staan. Ik had keurig het adres ingetoetst. Maar Bram herkende het niet. Ik dacht dat ik het wel zou vinden. Maar het liep even anders. Hij stuurde me een straat in waar ik niet in mocht, dus dat deed ik niet. Toen moest ik ergens weer achteruit omdat ik er niet door kon, dan had ik weer voetgangersgebied of eenrichtingsverkeer. Zelfs een ander adres wist hij niet. Toen heb ik het hotel maar opgebeld en toen hoorde ik het woord “Alter Packhof”. En dat wist ik en beter nog, Bram wist het ook. Ik worstelde me tussen de voetgangers door en kwam op bekend terrein. Voorzichtig reed ik verder en ja hoor, daar was de Speckstraße. Nou ja, Straße, het was meer een Gasse, een steeg. Er stond nog: “Keine Wendemöglichkeit”. Het was dus nu of nooit. Gelukkig zag ik een piepklein bordje staan met “Hotel Eisenbart” en dat was het hotel waar ik zijn moest. Nu nog de parkeerplaats. Ook zoiets, eerder een plaatsje! Als je net je rijbewijs hebt moet je hier dus niet gaan rijden. Gelukkig stond de auto in een keer goed en kon ik ontspannen.

Over hotel Eisenbart in Hannoversch Münden las ik het volgende:

Tijdens een verbouwing van twee jaar werden in totaal vijf historische vakwerkhuizen uit de jaren 1553 tot 1780 tot een gebouwencomplex samengevoegd. Hierdoor ontstond een zo goed als barrière vrij gebouw. Uitdagingen, zoals de energievoorziening en het inbouwen van een eigen lift, werden uitgevoerd onder het (strenge) toeziend oog van monumentenzorg. Het moest ook voldoen aan de brandweervoorschriften.

Hoogste prioriteit had voor het bouw- en ondernemersechtpaar Fred en Sigrid Stemmer uit Münden het behoud van het historische gebouw. Het is inmiddels, naast het historische restaurant “Bremer Handelshuis”, het tweede project van het ondernemersechtpaar waarmee ze de vakwerkhuizen in Hann. Münden voor verval behoeden en ze ten gunste van de burgers een zinvolle en duurzame bestemming geven. In totaal 30 ambachtelijke bedrijven, uitsluitend afkomstig uit Hann. Münden en de regio, hebben de Stemmers hierbij ondersteund.

Ik heb een niet al te grote kamer met balken en vakwerk. Hij is schoon en er is een goede badkamer bij. Ik mis alleen een tafeltje om aan te werken, dus alles moet maar op bed.

Maar eerst heb ik even een wandelingetje door het stadje gemaakt. Niet te lang want dat kunnen mijn benen jammer genoeg niet meer aan. Ik heb ergens gegeten. Het eten was veel goedkoper dan in Beieren. Hier kun je nog onder de 15 euro een goede maaltijd krijgen. Ik heb in ieder geval lekker gegeten en daarna ben ik rustig naar mijn kamer gelopen. Morgen weer lekker naar huis, naar mijn eigen bed met mijn eigen kussen. En weet je wat ik het meest gemist heb? De groente! Je kunt dan vaak wel sla apart bestellen, maar daar kan ik niet zo goed tegen. Ik bedoel gewoon: spinazie of zo. Dat ga ik weer lekker eten als ik thuiskom!