Maandag 6 augustus. Gdansk.

Vandaag heb ik gedaan wat veel vrouwen graag doen: winkelen. In het Duits heet dat “Bummeln” en dat vind ik een heel leuk woord. Ik ben vandaag gewoon “aan de boemel” geweest. Eerst maar weer ontbijten. Het ontbijt is hier minder dan tijdens de voorgaande dagen; het is dan ook geen hotel, maar een herberg. Het is evengoed best wel genoeg voor mij, met verschillende soorten vleeswaren, kaas, mozzarella met tomaat, worstjes, ei, granen, yoghurt, fruit, sap etc. Je kan toch maar een ding tegelijk eten.

Ik heb de receptioniste gevraagd welke tram er ook al weer naar het centrum ging. Maar dit is niet echt een slimme meid, ze zit alleen maar mooi te zijn. Volgens mij nam ik altijd lijn 6. Maar dat zou ik zelf wel uitvinden. Ik heb mij losgerukt van mijn boek en ging op weg naar Gdansk. Ik rijd een paar minuten met de auto file naar beneden en parkeer hem op een parkeerplaatsje, waarvandaan het nog ca. tien minuten lopen is naar de tramhalte. Ik was al halverwege de wandeling toen ik opeens besefte dat mijn bril nog in de auto lag. Ik word ook echt een kruk. Als ik wat ga ondernemen moet ik mijn twee stokken mee en een bril. Dus toch maar even teruggelopen want anders weet ik niet wat ik uitgeef. Op de weg naar de tramhalte stond een lange file met auto’s. Eigenlijk staat hij daar de hele dag. Het is zelfs zo erg dat ik met mijn lopen eerder aan het eind van de straat ben dan de automobilisten! Ben ik toch een keer sneller.

Bij de tramhalte staat een automaat waar je kaartjes kunt kopen en je kunt zowaar ook een toets indrukken die de informatie desgewenst in het Engels of Duits geeft. Ik koos om begrijpelijke reden Duits. “Eine Tageskarte kostet 13 Zloty”. Dat is ongeveer 3,50 euro. Daar kun je dan de hele dag mee reizen. De rit naar het centrum is al zeker twintig minuten, misschien zelfs wel meer. En daar kwam lijn 6 al aan en ik herkende ook de bestemming. Je rijdt langs de technische universiteit van Gdansk en langs verschillende grote winkelcentra met echte Poolse namen, zoals Manhattan. Bij het operagebouw wordt de halte gezongen op de wijs van een aria uit Nabucco, terwijl bij een andere halte een kinderstem de halte aangeeft. Ik ga nog uitzoeken waarom dat is. Bij het Centraal Station, Gdansk Glowny, stapte ik uit. En ik wist nog precies hoe ik lopen moest, ik had geen kaart meer nodig.
Langs de Oude Molen, langs de Nieuwe Molen (die heb ik beiden vorig jaar al beschreven) en de slotjesbrug liep ik naar de St. Dominik’s fair, de grote jaarmarkt hier in Gdansk met honderden stalletjes.

Er wordt ontzettend veel eten verkocht. Iedereen loopt te eten maar ik krijg er geen honger van. Het is me allemaal te veel en te machtig. Verder stalletjes met bont, leren handschoenen, heel veel halfedelstenen, barnsteen, linnen kleding en allerlei soorten volksvlijt. Ik moet eerlijk zeggen dat ik de leren handschoenen (10 euro!) niet kon weerstaan. Mooi bij mijn nieuwe winterjas die ik nog maken moet! Verder heb ik nog wat gekocht, iets kleins van barnsteen. Ik ga namelijk groot inkopen in barnsteen want de prijs schijnt heel erg te stijgen. Dat heeft te maken met de Chinezen die er dol op zijn en die het in groten getale inkopen. Dat doe ik dus nu ook. Als ik niet meer werk kan ik in ieder geval een handeltje in barnsteen beginnen.

Het was weer heerlijk om door Gdansk heen te lopen. Die stad heeft wel mijn hart veroverd. De Mariacka straat met al zijn barnsteenwinkeltjes, de Lange Markt met zijn schitterende huizen …. en dan even doorlopen naar het water waar allerlei bootjes varen. Een heerlijke stad. Terug heb ik er wat langer over gedaan, maar dat komt omdat het vanmiddag toch wel weer behoorlijk heet was. En dat terwijl het vanmorgen nog zo’n 23 graden was. Het regende zelfs een tijdje en ik had al een vestje mee en een regenjack in mijn rugzak gepropt. Gelukkig heb ik die er weer uitgehaald, want later bleek er geen wolkje aan de lucht.

Als ik weer een keer in Gdansk zou komen weet ik wel waar alle banken staan, wanneer ze in de zon staan en waar de toiletten zijn. Allemaal praktische zaken.
Ik wilde het vandaag niet te laat maken dus ben ik weer met lijn 6 naar Oliwa gereden, de voorstad waar de herberg staat. Onderweg nog even een paar banaantjes gekocht want dat bevalt met goed. Water met banaantjes.

Bij de herberg is een grote tuin met een vijver. Daar is het heerlijk toeven en je merkt er niets van het verkeer. Daar heb ik lekker uitgerust met een kopje thee.
Toen maar weer eens een douche genomen. Ik vind trouwens altijd iets geks aan badkamers. Hebben jullie weleens opgelet hoe ongelukkig de wc rollen vaak hangen? Soms moet je je in de meest gekke bochten wringen om erbij te kunnen. In het vorige hotel was het gelijk het houdertje voor afvalzakjes voor maandverband, maar dat paste niet samen op het rolletje. Dus als je aan het papier trok rolde elke keer de hele rol over de grond. Daarom heb ik hem ook maar op de grond gezet. Hier moet ik me helemaal uitrekken want hij zit boven mijn hoofd. En de knop om door te trekken zit achter het deksel. Het is gewoon even zoeken waar alles is.

Ik heb nog iets geks. Een heeele grote blauwe plek op mijn bovenbeen. Jullie waren bijna ingeslapen bij mijn onzinverhaal, maar ik zie jullie nu gewoon overeind schieten. De grote vraag: “Hoe kom ik daar nu weer aan?” Ik denk dat ik erachter ben. Ik draag namelijk zo’n tasje met mijn belangrijke documenten onder mijn kleding, alleen als ik buk snijdt mijn paspoort lelijk in mijn been. En dat is precies op de plaats van de blauwe plek. En ik moet nog drie weken. Ik kan hem niet boven mijn andere been hangen. Ten eerste krijg ik dan daar ook een blauwe plek en ten tweede ben ik rechts, dus om iets aan de rechterkant te hangen is wel erg onhandig.

Ik heb de laatste twee avonden hier gegeten. Ik heb geen zin in grote maaltijden en ik heb genoeg aan iets “kleins”. Ik heb zelfs al genoeg aan bouillon met vermicelli.
Vandaag nam ik er nog een salade bij, maar dan eet je hier ook tussen de 5 en 7 euro. Morgen nog een dagje Gdansk en dan heb ik weer een verre rit, naar Litouwen. Ik had vandaag toevallig nog wat geld gewisseld in zloty’s toen ik vanavond besefte dat dat wel een beetje dom was. In de Baltische Staten hebben ze namelijk geen zloty’s, maar euro’s. Dus ik moet het hotel maar cash betalen of nog een heleboel sieraden kopen!